24. மாமியார் மெச்சிய மருமகள் (ஒரு பக்கக் கதை)

24. மாமியார் மெச்சிய மருமகள்

                                     -ஜூனியர் தேஜ்

(ஆதிரை – 12 – 18 – 2021)

"லதா மாதிரி மருமகளைப் பெற நான் கொடுத்து வச்சிருக்கணும் வேணி ." என்றாள் அகிலாண்டம்.

"அப்படியா! அவ்வளவு உயர்ந்த குணமா ஆன்ட்டி அவளுக்கு?" – போனில் வியந்தாள் வேணி

"சொன்னா நம்பமாட்டே! அவள் வந்ததிலிருந்து என் துணிகளைக்கூட என்னை துவைக்க விடாம, அவளேதான் துவைக்கறான்னா பாரேன். ஆனால் துவைத்த துணியை நான்தான் காயப் போடுவேன்…!"

"பரவாயில்லையே... ! இந்த காலத்துலயம் இப்படி ஒரு மருமகளா...?"

வியந்தாள் வேணி.

அந்த ஞாயிற்றுக்கிழமை வீட்டுக்கு வந்தாள் வேணி. அலுவலகம் விடுமுறை  என்பதால் லதா மட்டுமே வீட்டிலிருந்தாள்.

               "வாங்க…!  வாங்க...! உட்காருங்க...!”

இன்முகத்துடன் வரவேற்றாள் லதா.

தொடர்ந்து “அத்தை கோவிலுக்கு போய் இருக்காங்க....!” என்றாள்.

               " பரவாயில்லம்மா...! நான் பார்க்க வந்தது உன்னைத்தான்.  மாமியார் துணிகளையெல்லாம் நீ துவைச்சிப்போட்டு, மாமியார் மெச்சும் மருமகளா நீ இருக்கறதைக் கேள்விப்பட்டதும் ரொம்ப சந்தோஷமா இருந்துச்சு!" என்றாள் வேணி 

               எங்க அத்தை  துணி துவைச்சா  ஏகப்பட்ட சோப்பு, சர்ஃப், வேஸ்ட் பண்ணிடறாங்க;

தேவைக்கதிகமாத் தண்ணி யூஸ் பண்ணி; டாங்க்க காலிப் பண்ணிடறாங்க;

அதான் வேற வழியில்லாம நானே துவைச்சித் தொலைக்கறேன்...!” 

கோயிலில் இருந்து திரும்பிய அகிலாண்டத்தின் காதுகளில் மருமகளின் பேச்சு விழ உறைந்து நின்றாள்.

అఅఅఅఅఅఅఅఅ